Tofaan, het paard van een vluchteling

De 37-jarige Bakht Karam leeft met zijn gezin in Mardan, Pakistan. Zij zijn “Internally Displaced Persons (IDP)”, oftewel vluchtelingen in eigen land.


Tofaan1De familie is verdreven uit hun mooie dorp Kanju in de Swat Vallei, waar het Pakistaanse leger in gevecht is met rechts-extremistische troepen. In Kanju verdiende Bakht zijn brood door zand af te graven van de rivierbodem en op de rug van zijn paard Tofaan naar de markt te brengen, waar het verkocht wordt voor de bouw. Man en paard werkten hard, en verdienden ongeveer 1 euro per dag. Toen de politieke onrust aanhield, besloot Bakht om zijn familie in veiligheid te brengen. Met de twee jongste kinderen en wat huisraad op de paardenkar, en zelf te voet, namen Bkaht, zijn vrouw en de andere kinderen de wijk naar een vluchtelingenkamp in Mardan. 

Tofaan2Bakht geeft om zijn paard. Tijdens de tocht naar Mardan, realiseerde hij zich dat de situatie in een vluchtelingenkamp moeilijk zou zijn. Maar hij had in ieder geval zijn paard, dat hij zou kunnen inzetten als taxipaard of karrenpaard. Maar onderweg, op tien kilometer afstand van Mardan, sloeg het noodlot toe: de paardenkar werd van achteren aangereden door een pick-up wagen vol vluchtelingen. De kar raakte Tofaan’s achterbeen. Het kleine beetje hoop dat Bakht en zijn vrouw hadden was in één klap vervlogen. De chauffeur van de wagen, die zelf ooit paardenbezitter was, vertelde Bakht over de Brooke-kliniek, die aan een uitvalsweg van Mardan ligt. In plaats van in het vluchtelingenkamp eindigde de tocht in de Brooke-kliniek, waar Bakht en zijn paard Tofaan werden opgevangen door dierenarts Dr. Rab. 

Tofaan3Dr. Rab diende het dier pijnstillers, antibiotica en tetanusremmers toe. Bij de vervolgbehandeling in de kliniek werd de wond dagelijks gespoeld en behandeld met anti-bacteriële zalf. Tofaan is 40 dagen in de kliniek verzorgd. Bakht Karam, die inmiddels met zijn familie in het vluchtelingenkamp verbleef, kwam elke dag langs bij de kliniek. Daar kreeg hij advies over de nazorg van zijn dier. 

Bij alle vraagtekens rond de toekomst hebben Bakht en zijn gezin inmiddels één zekerheid: een gezond paard waarmee vrijwel altijd het gezinsinkomen kan worden verdiend. Het werk van Dr. Rab en zijn team.